Donazione

praebĭbens


adjective present participle II class

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praebĭbens
Gen.
praebĭbentis
Dat.
praebĭbenti
Acc.
praebĭbentem
Abl.
praebĭbens
Voc.
praebĭbenti
PLURAL
Nom.
praebĭbentes
Gen.
praebĭbentium
Dat.
praebĭbentibus
Acc.
praebĭbentes
Abl.
praebĭbentes
Voc.
praebĭbentibus
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praebĭbens
Gen.
praebĭbentis
Dat.
praebĭbenti
Acc.
praebĭbentem
Abl.
praebĭbens
Voc.
praebĭbenti
PLURAL
Nom.
praebĭbentes
Gen.
praebĭbentium
Dat.
praebĭbentibus
Acc.
praebĭbentes
Abl.
praebĭbentes
Voc.
praebĭbentibus
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praebĭbens
Gen.
praebĭbentis
Dat.
praebĭbenti
Acc.
praebĭbens
Abl.
praebĭbens
Voc.
praebĭbenti
PLURAL
Nom.
praebĭbentia
Gen.
praebĭbentium
Dat.
praebĭbentibus
Acc.
praebĭbentia
Abl.
praebĭbentia
Voc.
praebĭbentibus

‹ praebĭa
praebĭbo ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeauditus adj. perf. inf.
praebens adj. pres. part. II cl.
praebĕo tr. v. II conjug.
praebĕor tr. v. II conjug.
praebĭa pl. nt. noun II decl.
praebĭbens adj. pres. part. II cl.
praebĭbo tr. v. III conjug.
praebĭbor tr. v. III conjug.
praebita pl. nt. noun II decl.
praebĭtĭo fem. noun III decl.
praebĭtŏr masc. noun III decl.
praebitūrūs adj. fut. part.
praebitus adj. perf. part. I cl.
praebitus adj. perf. inf.
praecălĕfactus adj. I cl.
praecălĭdus adj. I cl.
praecalvus adj. I cl.
praecănens adj. pres. part. II cl.
praecăno tr. v. III conjug.
praecănor tr. v. III conjug.
{{ID:PRAEBIBENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android