Donazione

praecognitūrūs


adjective future participle

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praecogniturus
Gen.
praecognituri
Dat.
praecognituro
Acc.
praecogniturum
Abl.
praecogniture
Voc.
praecognituro
PLURAL
Nom.
praecognituri
Gen.
praecognitorum
Dat.
praecognituris
Acc.
praecognituros
Abl.
praecognituri
Voc.
praecognituris
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praecognitura
Gen.
praecogniturae
Dat.
praecogniturae
Acc.
praecognituram
Abl.
praecognitura
Voc.
praecognitura
PLURAL
Nom.
praecogniturae
Gen.
praecogniturarum
Dat.
praecognituris
Acc.
praecognituras
Abl.
praecogniturae
Voc.
praecognituris
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praecogniturum
Gen.
praecognituri
Dat.
praecognituro
Acc.
praecogniturum
Abl.
praecogniturum
Voc.
praecognituro
PLURAL
Nom.
praecognitura
Gen.
praecogniturorum
Dat.
praecognituris
Acc.
praecognitura
Abl.
praecognitura
Voc.
praecognituris

‹ praecognĭtŏr
praecognitus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecogitatus adj. perf. inf.
praecōgĭto tr. v. I conjug.
praecōgĭtor tr. v. I conjug.
praecognĭtĭo fem. noun III decl.
praecognĭtŏr masc. noun III decl.
praecognitūrūs adj. fut. part.
praecognitus adj. perf. part. I cl.
praecognitus adj. perf. inf.
praecognoscens adj. pres. part. II cl.
praecognosco tr. v. III conjug.
praecognoscor tr. v. III conjug.
praecŏlens adj. pres. part. II cl.
praecŏlo tr. v. III conjug.
praecŏlor tr. v. III conjug.
praecommŏdans adj. pres. part. II cl.
praecommŏdo tr. v. I conjug.
praecommŏdor tr. v. I conjug.
praecompŏsĭtus adj. I cl.
praecōnans adj. pres. part. II cl.
praecondiens adj. pres. part. II cl.
{{ID:PRAECOGNITURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android