Donazione

praenosco - Active diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praenosco
II sing.
praenoscis
III sing.
praenoscit
I plur.
praenoscĭmus
II plur.
praenoscĭtis
III plur.
praenoscunt
IMPERFECT
I sing.
praenoscēbam
II sing.
praenoscēbas
III sing.
praenoscēbat
I plur.
praenoscebāmus
II plur.
praenoscebātis
III plur.
praenoscēbant
FUTURE
I sing.
praenoscam
II sing.
praenosces
III sing.
praenoscet
I plur.
praenoscēmus
II plur.
praenoscētis
III plur.
praenoscent
PERFECT
I sing.
praenovi
II sing.
praenovisti
III sing.
praenovit
I plur.
praenovĭmus
II plur.
praenovistis
III plur.
praenovērunt, praenovēre
PLUPERFECT
I sing.
praenovĕram
II sing.
praenovĕras
III sing.
praenovĕrat
I plur.
praenoverāmus
II plur.
praenoverātis
III plur.
praenovĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praenovĕro
II sing.
praenovĕris
III sing.
praenovĕrit
I plur.
praenoverĭmus
II plur.
praenoverĭtis
III plur.
praenovĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praenoscam
II sing.
praenoscas
III sing.
praenoscat
I plur.
praenoscāmus
II plur.
praenoscātis
III plur.
praenoscant
IMPERFECT
I sing.
praenoscĕrem
II sing.
praenoscĕres
III sing.
praenoscĕret
I plur.
praenoscerēmus
II plur.
praenoscerētis
III plur.
praenoscĕrent
PERFECT
I sing.
praenovĕrim
II sing.
praenovĕris
III sing.
praenovĕrit
I plur.
praenoverĭmus
II plur.
praenoverĭtis
III plur.
praenovĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praenovissem
II sing.
praenovisses
III sing.
praenovisset
I plur.
praenovissēmus
II plur.
praenovissētis
III plur.
praenovissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praenoscĕ
II plur.
praenoscĭte
FUTURO
II sing.
praenoscĭto
III sing.
praenoscĭto
II plur.
praenoscitōte
III plur.
praenoscunto
PARTICIPIO
PRESENT
praenoscens, –entis
FUTURO
praenotūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praenoscĕre
PERFECT
praenovisse, praenosse
FUTURO
Singular:
praenotūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praenotūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praenoscendi
Dativo:
praenoscendo
Accusativo:
ad praenoscendum
Ablativo:
praenoscendo
SUPIN
praenotum

View the passive form of this verb

‹ praenoscens
praenoscor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenōmĕn nt. noun III decl.
praenōmĭnans adj. pres. part. II cl.
praenōmĭno tr. v. I conjug.
praenōmĭnor tr. v. I conjug.
praenoscens adj. pres. part. II cl.
praenosco tr. v. III conjug.
praenoscor tr. v. III conjug.
praenŏtans adj. pres. part. II cl.
praenotatūrūs adj. fut. part.
praenotatus adj. perf. part. I cl.
praenotatus adj. perf. inf.
praenōtĭo fem. noun III decl.
praenŏto tr. v. I conjug.
praenŏtor tr. v. I conjug.
praenotūrūs adj. fut. part.
praenotus adj. perf. part. I cl.
praenotus adj. perf. inf.
praenūbens adj. pres. part. II cl.
praenūbĭlus adj. I cl.
praenūbo tr. and intr. v. III conjug.
{{ID:PRAENOSCO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android