MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbentem
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURAL
Nom.
praenūbentes
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentes
Abl.
praenūbentes
Voc.
praenūbentibus
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbentem
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURAL
Nom.
praenūbentes
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentes
Abl.
praenūbentes
Voc.
praenūbentibus
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbens
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURAL
Nom.
praenūbentia
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentia
Abl.
praenūbentia
Voc.
praenūbentibus
praenūbens adj. pres. part. II cl.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android