Donazione

praenŏtor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praenŏtor
II sing.
praenŏtāris, praenŏtāre
III sing.
praenŏtātur
I plur.
praenŏtāmur
II plur.
praenŏtamĭni
III plur.
praenŏtantur
IMPERFECT
I sing.
praenŏtābar
II sing.
praenŏtabāris, praenŏtabāre
III sing.
praenŏtabātur
I plur.
praenŏtabāmur
II plur.
praenŏtabamĭni
III plur.
praenŏtabantur
FUTURE
I sing.
praenŏtābor
II sing.
praenŏtabĕris, praenŏtabĕre
III sing.
praenŏtabĭtur
I plur.
praenŏtabĭmur
II plur.
praenŏtabimĭni
III plur.
praenŏtabuntur
PERFECT
I sing.
praenotatus, –a, –um sum
II sing.
praenotatus, –a, –um es
III sing.
praenotatus, –a, –um est
I plur.
praenotati, –ae, –a sumus
II plur.
praenotati, –ae, –a estis
III plur.
praenotati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praenotatus, –a, –um eram
II sing.
praenotatus, –a, –um eras
III sing.
praenotatus, –a, –um erat
I plur.
praenotati, –ae, –a eramus
II plur.
praenotati, –ae, –a eratis
III plur.
praenotati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praenotatus, –a, –um ero
II sing.
praenotatus, –a, –um eris
III sing.
praenotatus, –a, –um erit
I plur.
praenotati, –ae, –a erimus
II plur.
praenotati, –ae, –a eritis
III plur.
praenotati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praenŏter
II sing.
praenŏtēris, praenŏtēre
III sing.
praenŏtētur
I plur.
praenŏtēmur
II plur.
praenŏtemĭni
III plur.
praenŏtentur
IMPERFECT
I sing.
praenŏtārer
II sing.
praenŏtarēris, praenŏtarēre
III sing.
praenŏtarētur
I plur.
praenŏtarēmur
II plur.
praenŏtaremĭni
III plur.
praenŏtarentur
PERFECT
I sing.
praenotatus, –a, –um sim
II sing.
praenotatus, –a, –um sis
III sing.
praenotatus, –a, –um sit
I plur.
praenotati, –ae, –a simus
II plur.
praenotati, –ae, –a sitis
III plur.
praenotati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praenotatus, –a, –um essem
II sing.
praenotatus, –a, –um esses
III sing.
praenotatus, –a, –um esset
I plur.
praenotati, –ae, –a essemus
II plur.
praenotati, –ae, –a essetis
III plur.
praenotati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praenŏtāre
II plur.
praenŏtamĭni
FUTURO
II sing.
praenŏtātor
III sing.
praenŏtātor
II plur.
–
III plur.
praenŏtantor
PARTICIPIO
PERFECT
praenotatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praenŏtāri
PERFECT
Singular:
praenotatus, –a, –um esse
Plural:
praenotati, –ae, –a esse
FUTURO
praenotatum esse
GERUND
praenŏtandus, –a, –um
SUPIN
praenotatu

View the active form of this verb

‹ praenŏto
praenotūrūs ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenotatūrūs adj. fut. part.
praenotatus adj. perf. part. I cl.
praenotatus adj. perf. inf.
praenōtĭo fem. noun III decl.
praenŏto tr. v. I conjug.
praenŏtor tr. v. I conjug.
praenotūrūs adj. fut. part.
praenotus adj. perf. part. I cl.
praenotus adj. perf. inf.
praenūbens adj. pres. part. II cl.
praenūbĭlus adj. I cl.
praenūbo tr. and intr. v. III conjug.
praenūbor tr. and intr. v. III conjug.
praenuncians adj. pres. part. II cl.
praenunciatio fem. noun III decl.
praenunciatūrūs adj. fut. part.
praenunciatus adj. perf. part. I cl.
praenunciatus adj. perf. inf.
praenuncio tr. v. I conjug.
praenuncior tr. v. I conjug.
{{ID:PRAENOTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android