Donazione

praecĭpiens


adjective present participle II class

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpientem
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURAL
Nom.
praecĭpientes
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientes
Abl.
praecĭpientes
Voc.
praecĭpientibus
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpientem
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURAL
Nom.
praecĭpientes
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientes
Abl.
praecĭpientes
Voc.
praecĭpientibus
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpiens
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURAL
Nom.
praecĭpientia
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientia
Abl.
praecĭpientia
Voc.
praecĭpientibus

‹ praecipĭens
praecĭpĭo ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecingo tr. v. III conjug.
praecingor tr. v. III conjug.
praecĭno tr. and intr. v. III conjug.
praecĭnor tr. and intr. v. III conjug.
praecipĭens masc. noun III decl.
praecĭpiens adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭo tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭor tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭtans adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭtantĕr adv.
praecĭpĭtantĭa fem. noun I decl.
praecĭpĭtātĭo fem. noun III decl.
praecĭpĭtātŏr masc. noun III decl.
praecipitatūrūs adj. fut. part.
praecĭpĭtātŭs masc. noun IV decl.
praecipitatus adj. perf. part. I cl.
praecipitatus adj. perf. inf.
praecĭpĭtĭum nt. noun II decl.
praecĭpĭto tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpĭtor tr. and intr. v. I conjug.
{{ID:PRAECIPIENS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android