Donazione

praecĭpĭo - Active diathesis


transitive verb III conjugation ending -io

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭo
II sing.
praecĭpis
III sing.
praecĭpit
I plur.
praecĭpīmus
II plur.
praecĭpītis
III plur.
praecĭpiunt
IMPERFECT
I sing.
praecĭpiēbam
II sing.
praecĭpiēbas
III sing.
praecĭpiēbat
I plur.
praecĭpiebāmus
II plur.
praecĭpiebātis
III plur.
praecĭpiēbant
FUTURE
I sing.
praecĭpĭam
II sing.
praecĭpĭes
III sing.
praecĭpĭet
I plur.
praecĭpiēmus
II plur.
praecĭpiētis
III plur.
praecĭpĭent
PERFECT
I sing.
praecepi
II sing.
praecepisti
III sing.
praecepit
I plur.
praecepĭmus
II plur.
praecepistis
III plur.
praecepērunt, praecepēre
PLUPERFECT
I sing.
praecepĕram
II sing.
praecepĕras
III sing.
praecepĕrat
I plur.
praeceperāmus
II plur.
praeceperātis
III plur.
praecepĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecepĕro
II sing.
praecepĕris
III sing.
praecepĕrit
I plur.
praeceperĭmus
II plur.
praeceperĭtis
III plur.
praecepĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭam
II sing.
praecĭpĭas
III sing.
praecĭpĭat
I plur.
praecĭpiāmus
II plur.
praecĭpiātis
III plur.
praecĭpĭant
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĕrem
II sing.
praecĭpĕres
III sing.
praecĭpĕret
I plur.
praecĭperēmus
II plur.
praecĭperētis
III plur.
praecĭpĕrent
PERFECT
I sing.
praecepĕrim
II sing.
praecepĕris
III sing.
praecepĕrit
I plur.
praeceperĭmus
II plur.
praeceperĭtis
III plur.
praecepĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praecepissem
II sing.
praecepisses
III sing.
praecepisset
I plur.
praecepissēmus
II plur.
praecepissētis
III plur.
praecepissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecĭpe
II plur.
praecĭpĭte
FUTURO
II sing.
praecĭpĭto
III sing.
praecĭpĭto
II plur.
praecĭpitōte
III plur.
praecĭpiunto
PARTICIPIO
PRESENT
praecĭpiens, –ientis
FUTURO
praeceptūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praecĭpĕre
PERFECT
praecepisse
FUTURO
Singular:
praeceptūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praeceptūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecĭpiendi
Dativo:
praecĭpiendo
Accusativo:
ad praecĭpiendum
Ablativo:
praecĭpiendo
SUPIN
praeceptum

View the passive form of this verb

‹ praecĭpiens
praecĭpĭor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecingor tr. v. III conjug.
praecĭno tr. and intr. v. III conjug.
praecĭnor tr. and intr. v. III conjug.
praecipĭens masc. noun III decl.
praecĭpiens adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭo tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭor tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭtans adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭtantĕr adv.
praecĭpĭtantĭa fem. noun I decl.
praecĭpĭtātĭo fem. noun III decl.
praecĭpĭtātŏr masc. noun III decl.
praecipitatūrūs adj. fut. part.
praecĭpĭtātŭs masc. noun IV decl.
praecipitatus adj. perf. part. I cl.
praecipitatus adj. perf. inf.
praecĭpĭtĭum nt. noun II decl.
praecĭpĭto tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpĭtor tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpŭē adv.
{{ID:PRAECIPIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android