Donazione

praecĭpĭor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation ending -io

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭor
II sing.
praecĭpĕris, praecĭpĕre
III sing.
praecĭpĭtur
I plur.
praecĭpĭmur
II plur.
praecĭpimĭni
III plur.
praecĭpiuntur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpiēbar
II sing.
praecĭpiebāris, praecĭpiebāre
III sing.
praecĭpiebātur
I plur.
praecĭpiebāmur
II plur.
praecĭpiebamĭni
III plur.
praecĭpiebantur
FUTURE
I sing.
praecĭpĭar
II sing.
praecĭpiēris, praecĭpiēre
III sing.
praecĭpiētur
I plur.
praecĭpiēmur
II plur.
praecĭpiemĭni
III plur.
praecĭpientur
PERFECT
I sing.
praeceptus, –a, –um sum
II sing.
praeceptus, –a, –um es
III sing.
praeceptus, –a, –um est
I plur.
praecepti, –ae, –a sumus
II plur.
praecepti, –ae, –a estis
III plur.
praecepti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praeceptus, –a, –um eram
II sing.
praeceptus, –a, –um eras
III sing.
praeceptus, –a, –um erat
I plur.
praecepti, –ae, –a eramus
II plur.
praecepti, –ae, –a eratis
III plur.
praecepti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praeceptus, –a, –um ero
II sing.
praeceptus, –a, –um eris
III sing.
praeceptus, –a, –um erit
I plur.
praecepti, –ae, –a erimus
II plur.
praecepti, –ae, –a eritis
III plur.
praecepti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭar
II sing.
praecĭpiāris, praecĭpiāre
III sing.
praecĭpiātur
I plur.
praecĭpiāmur
II plur.
praecĭpiamĭni
III plur.
praecĭpiantur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĕrer
II sing.
praecĭperēris, praecĭperēre
III sing.
praecĭperētur
I plur.
praecĭperēmur
II plur.
praecĭperemĭni
III plur.
praecĭperentur
PERFECT
I sing.
praeceptus, –a, –um sim
II sing.
praeceptus, –a, –um sis
III sing.
praeceptus, –a, –um sit
I plur.
praecepti, –ae, –a simus
II plur.
praecepti, –ae, –a sitis
III plur.
praecepti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praeceptus, –a, –um essem
II sing.
praeceptus, –a, –um esses
III sing.
praeceptus, –a, –um esset
I plur.
praecepti, –ae, –a essemus
II plur.
praecepti, –ae, –a essetis
III plur.
praecepti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFECT
praeceptus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecĭpi
PERFECT
Singular:
praeceptus, –a, –um esse
Plural:
praecepti, –ae, –a esse
FUTURO
praeceptum esse
GERUND
praecĭpiendus, –a, –um
SUPIN
praeceptu

View the active form of this verb

‹ praecĭpĭo
praecĭpĭtans ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecĭno tr. and intr. v. III conjug.
praecĭnor tr. and intr. v. III conjug.
praecipĭens masc. noun III decl.
praecĭpiens adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭo tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭor tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭtans adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭtantĕr adv.
praecĭpĭtantĭa fem. noun I decl.
praecĭpĭtātĭo fem. noun III decl.
praecĭpĭtātŏr masc. noun III decl.
praecipitatūrūs adj. fut. part.
praecĭpĭtātŭs masc. noun IV decl.
praecipitatus adj. perf. part. I cl.
praecipitatus adj. perf. inf.
praecĭpĭtĭum nt. noun II decl.
praecĭpĭto tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpĭtor tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpŭē adv.
praecĭpŭum nt. noun II decl.
{{ID:PRAECIPIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android