Donazione

praecōgĭto - Active diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecōgĭto
II sing.
praecōgĭtas
III sing.
praecōgĭtat
I plur.
praecōgĭtāmus
II plur.
praecōgĭtātis
III plur.
praecōgĭtant
IMPERFECT
I sing.
praecōgĭtābam
II sing.
praecōgĭtābas
III sing.
praecōgĭtābat
I plur.
praecōgĭtabāmus
II plur.
praecōgĭtabātis
III plur.
praecōgĭtābant
FUTURE
I sing.
praecōgĭtābo
II sing.
praecōgĭtābis
III sing.
praecōgĭtābit
I plur.
praecōgĭtabĭmus
II plur.
praecōgĭtabĭtis
III plur.
praecōgĭtābunt
PERFECT
I sing.
praecogitavi
II sing.
praecogitavisti
III sing.
praecogitavit
I plur.
praecogitavĭmus
II plur.
praecogitavistis
III plur.
praecogitavērunt, praecogitavēre
PLUPERFECT
I sing.
praecogitavĕram
II sing.
praecogitavĕras
III sing.
praecogitavĕrat
I plur.
praecogitaverāmus
II plur.
praecogitaverātis
III plur.
praecogitavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecogitavĕro
II sing.
praecogitavĕris
III sing.
praecogitavĕrit
I plur.
praecogitaverĭmus
II plur.
praecogitaverĭtis
III plur.
praecogitavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecōgĭtem
II sing.
praecōgĭtes
III sing.
praecōgĭtet
I plur.
praecōgĭtēmus
II plur.
praecōgĭtētis
III plur.
praecōgĭtent
IMPERFECT
I sing.
praecōgĭtārem
II sing.
praecōgĭtāres
III sing.
praecōgĭtāret
I plur.
praecōgĭtarēmus
II plur.
praecōgĭtarētis
III plur.
praecōgĭtārent
PERFECT
I sing.
praecogitavĕrim
II sing.
praecogitavĕris
III sing.
praecogitavĕrit
I plur.
praecogitaverĭmus
II plur.
praecogitaverĭtis
III plur.
praecogitavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praecogitavissem
II sing.
praecogitavisses
III sing.
praecogitavisset
I plur.
praecogitavissēmus
II plur.
praecogitavissētis
III plur.
praecogitavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecōgĭta
II plur.
praecōgĭtāte
FUTURO
II sing.
praecōgĭtāto
III sing.
praecōgĭtāto
II plur.
praecōgĭtatōte
III plur.
praecōgĭtanto
PARTICIPIO
PRESENT
praecōgĭtans, –antis
FUTURO
praecogitatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praecōgĭtāre
PERFECT
praecogitavisse
FUTURO
Singular:
praecogitatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praecogitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecōgĭtandi
Dativo:
praecōgĭtando
Accusativo:
ad praecōgĭtandum
Ablativo:
praecōgĭtando
SUPIN
praecogitatum

View the passive form of this verb

‹ praecogitatus
praecōgĭtor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecōgĭtans adj. pres. part. II cl.
praecōgĭtātĭo fem. noun III decl.
praecogitatūrūs adj. fut. part.
praecogitatus adj. perf. part. I cl.
praecogitatus adj. perf. inf.
praecōgĭto tr. v. I conjug.
praecōgĭtor tr. v. I conjug.
praecognĭtĭo fem. noun III decl.
praecognĭtŏr masc. noun III decl.
praecognitūrūs adj. fut. part.
praecognitus adj. perf. part. I cl.
praecognitus adj. perf. inf.
praecognoscens adj. pres. part. II cl.
praecognosco tr. v. III conjug.
praecognoscor tr. v. III conjug.
praecŏlens adj. pres. part. II cl.
praecŏlo tr. v. III conjug.
praecŏlor tr. v. III conjug.
praecommŏdans adj. pres. part. II cl.
praecommŏdo tr. v. I conjug.
{{ID:PRAECOGITO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android